Dokumenty: Przepisy prawa: Obowiązki i prawa pszczelarza
Strona główna / Dokumenty / Przepisy prawa / Obowiązki i prawa pszczelarzaObowiązki i prawa pszczelarza
Zakładanie pasieki i obowiązek rejestracji
Właściciel zakładający pasiekę ma obowiązek zgłosić swoją działalność do Inspekcji Weterynaryjnej. Obowiązek taki nakłada Ustawa o Inspekcji Weterynaryjnej, która jest najważniejszym aktem prawnym określającym ramy działalności pszczelarskiej w naszym kraju z 11 marca 2004 r., zawarta w Dz.U. Nr 69.
Zgłoszenie założenia pasieki dokonuje się właściwemu powiatowemu lekarzowi weterynarii - nie na terenie zamieszkania, ale na terenie zlokalizowanej pasieki.
Zgłoszenia trzeba dokonać co najmniej 30 dni przed planowanym rozpoczęciem działalności. Trzeba też pamiętać, że zgłoszeniu podlega także zaprzestanie hodowli – wtedy odpowiednie zgłoszenie trzeba wykonać w terminie maksymalnie 7 dni. Obowiązek zgłoszenia pasieki dotyczy wszystkich pszczelarzy: zarówno tych, którzy myślą o dochodach z produkcji, ale także pszczelarzy amatorów, którzy produkują miód na własne potrzeby. Jeżeli pasieka już istnieje, a wcześniej nie została ona zarejestrowana, należy o tym niezwłocznie powiadomić powiatowego lekarza weterynarii.
Potrzeba rejestracji wynika z obowiązku nadzorowania przez Inspekcję Weterynaryjną wszelkich ewentualnych ognisk chorobotwórczych.
Zgłoszenie powinno zawierać następujące dane (w Powiatowym Inspektoracie Weterynaryjnym jest do pobrania odpowiedni formularz) :
Właściciel zakładający pasiekę ma obowiązek zgłosić swoją działalność do Inspekcji Weterynaryjnej. Obowiązek taki nakłada Ustawa o Inspekcji Weterynaryjnej, która jest najważniejszym aktem prawnym określającym ramy działalności pszczelarskiej w naszym kraju z 11 marca 2004 r., zawarta w Dz.U. Nr 69.
Zgłoszenie założenia pasieki dokonuje się właściwemu powiatowemu lekarzowi weterynarii - nie na terenie zamieszkania, ale na terenie zlokalizowanej pasieki.
Zgłoszenia trzeba dokonać co najmniej 30 dni przed planowanym rozpoczęciem działalności. Trzeba też pamiętać, że zgłoszeniu podlega także zaprzestanie hodowli – wtedy odpowiednie zgłoszenie trzeba wykonać w terminie maksymalnie 7 dni. Obowiązek zgłoszenia pasieki dotyczy wszystkich pszczelarzy: zarówno tych, którzy myślą o dochodach z produkcji, ale także pszczelarzy amatorów, którzy produkują miód na własne potrzeby. Jeżeli pasieka już istnieje, a wcześniej nie została ona zarejestrowana, należy o tym niezwłocznie powiadomić powiatowego lekarza weterynarii.
Potrzeba rejestracji wynika z obowiązku nadzorowania przez Inspekcję Weterynaryjną wszelkich ewentualnych ognisk chorobotwórczych.
Zgłoszenie powinno zawierać następujące dane (w Powiatowym Inspektoracie Weterynaryjnym jest do pobrania odpowiedni formularz) :
- imię i nazwisko, miejsce zamieszkania i adres do korespondencji,
- określenie rodzaju działalności (np. prowadzenie gospodarstwa pasiecznego),
- określenie lokalizacji i miejsc, w których znajdować się będzie pasieka lub kilka pasiek.
Na podstawie złożonego wniosku powiatowy lekarz weterynarii nadaje zgłoszonej pasiece numer identyfikacyjny (Ustawa z 16 grudnia 2005 r. o produktach pochodzenia zwierzęcego, Dz.U. z 2006 r. Nr 17, poz. 127 z poźn. zm.). Od tej chwili pasieka jest objęta nadzorem weterynaryjnym, a powiatowy lekarz weterynarii prowadzi rejestr podmiotów prowadzących działalność nadzorowaną. Rejestr zawiera:
- imię i nazwisko, miejsce zamieszkania i adres albo nazwę, siedzibę i adres podmiotu,
- weterynaryjny numer identyfikacyjny, jeżeli został nadany,
- określenie rodzaju działalności i zakres,
- informację o decyzji,
- datę wpisu lub ewentualnego wykreślenia z rejestru.
Jeżeli pasieka będzie posiadała powyżej 80 rodzin pszczelich (czyli 81 rodzin i więcej) istnieje obowiązek zgłoszenia jej do Urzędu Skarbowego. Zgłoszenie należy dokonać na formularzu PIT-6. Deklarację PIT-6 składa się w urzędzie skarbowym według miejsca zamieszkania podatnika: do dnia 20 stycznia roku podatkowego. W przypadku rozpoczęcia prowadzenia działów specjalnych produkcji rolnej (np. pszczelarstwo) - w ciągu roku podatkowego - w terminie 7 dni od dnia rozpoczęcia działalności. Urząd Skarbowy określa roczny dochód z pasieki i jest on określany ryczałtowo, w przeliczeniu na 1 rodzinę pszczelą. W Polsce pszczelarz zarejestrowany w Urzędzie Skarbowym (posiadający min. 81 pni) może zostać ponadto rolnikiem i korzystać z ubezpieczenia w Kasie Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (KRUS), bez konieczności posiadania ziemi.
Obowiązkowe zgłaszanie chorób:
Każdy właściciel pasieki musi też pamiętać o obowiązkowym zgłoszeniu choroby pszczół zwanej zgnilcem amerykańskim (jest to choroba zwalczana z urzędu). Natomiast obowiązkowi rejestracji podlega wystąpienie w pasiece warrozy, zgnilca europejskiego oraz choroby roztoczowej pszczół. Polskie przepisy w tym zakresie zostały zawarte w Rozporządzeniu Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z 1 lutego 2006 r. w sprawie powiadamiania o chorobach zakaźnych zwierząt podlegających obowiązkowi notyfikacji w Unii Europejskiej. Aktem wykonawczym regulującym postępowanie lekarzy weterynarii przy podejrzeniu zgnilca amerykańskiego jest Rozporządzenie Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z 14 września 2005 r. w sprawie zwalczania zgnilca amerykańskiego pszczół.
Wszystkie chore rodziny pszczele zawsze muszą być leczone pod nadzorem lekarza weterynarii. Obowiązkiem pszczelarza w tym zakresie jest prowadzenie książki leczenia pszczół, pszczoły w pasiekach, w których wykryto ogniska warrozy, można leczyć wyłącznie środkami leczniczymi, które zostały dopuszczone do użytku na terenie naszego kraju. Wszelkie inne środki lecznicze, zdobyte innymi kanałami, są nielegalne i zakazane do stosowania w polskich pasiekach.
Rój:
Kodek Cywilny w dziale III – Nabycie i utrata własności mówi w sprawie własności rojów:
Art. 180. Właściciel może wyzbyć się własności rzeczy ruchomej przez to, że w tym zamiarze rzecz porzuci.
Art. 181. Własność ruchomej rzeczy niczyjej nabywa się przez jej objęcie w posiadanie samoistne.
Art. 182.
§ 1. Rój pszczół staje się niczyim, jeżeli właściciel nie odszukał go przed upływem trzech dni od dnia wyrojenia. Właścicielowi wolno w pościgu za rojem wejść na cudzy grunt, powinien jednak naprawić wynikłą stąd szkodę.
§ 2. Jeżeli rój osiadł w cudzym ulu nie zajętym, właściciel może domagać się wydania roju za zwrotem kosztów.
§ 3. Jeżeli rój osiadł w cudzym ulu zajętym, staje się on własnością tego, czyją własnością był rój, który się w ulu znajdował. Dotychczasowemu właścicielowi nie przysługuje w tym wypadku roszczenie z tytułu bezpodstawnego wzbogacenia.
§ 2. Jeżeli rój osiadł w cudzym ulu nie zajętym, właściciel może domagać się wydania roju za zwrotem kosztów.
§ 3. Jeżeli rój osiadł w cudzym ulu zajętym, staje się on własnością tego, czyją własnością był rój, który się w ulu znajdował. Dotychczasowemu właścicielowi nie przysługuje w tym wypadku roszczenie z tytułu bezpodstawnego wzbogacenia.
Przywożenie pszczół z innych krajów:
Przy przywozie pszczół (Apis mellifera) z innych państw do Polski oraz w handlu pszczołami obowiązuje rozporządzenie Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z 16 lutego 2005 r. w sprawie szczegółowych wymagań weterynaryjnych mających zastosowanie do niektórych gatunków zwierząt (Dz.U. z 4 marca 2005 r.). Wzór świadectwa zdrowia obowiązujące przy przewozie pszczół
do krajów Unii Europejskiej, został umieszczony w dyrektywie nr 92/65/EWG i ważne jest 10 dni od dnia wypisania. Jeżeli zaś chodzi o świadectwo zdrowia dla pszczół w kraju nie zostało ono dotychczas opracowane przez Ministerstwo Rolnictwa. Wbrew powszechnej opinii, że przy wędrówkach pasiek niezbędne jest świadectwo zdrowia pszczół, dokument taki nie obowiązuje, gdyż nie został jeszcze opracowany. Jedyny wymóg jaki obecnie obowiązuje pszczelarzy przewożących swoje pasieki to że muszą one pochodzić z terenu wolnego od zgnilca amerykańskiego (zgodnie z Rozporządzeniem MRiRW z 29 września 2005 r. - Dz. U Nr 187, poz. 1574).
Opracował: Andrzej Sachanowski